Smyk

Grudzień 2003r.

Hej! Święta tuż, tuż...

Tydzień Papieski

W październiku tydzień w naszej Szkole poświęciliśmy obchodom 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II. Uczniowie klas I-III uczestniczyli w tym czasie w konkursie plastycznym na najładniej wykonaną kartę ozdobną dla Ojca Świętego. Oglądali film, który dotyczył najważniejszych wydarzeń posługi Jana Pawła II dla chrześcijańskiego świata. Wykonali również przepiękne różańce z materiałów naturalnych i ozdobnych. Dzieci wspólnie z rodzicami pisały bardzo piękne życzenia dla Papieża. Uczyły się piosenki związanej z tą tematyką. Odbył się również konkurs dotyczący biografii Jana Pawła II. Na uwagę zasługuje fakt, że w tym konkursie wygrali uczniowie klasy I. Na koniec nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu i występy dzieci - rozdano nagrody i dyplomy.

Bądź bezpieczny na drodze!

W ramach realizacji programu wychowania komunikacyjnego w klasach I-III w celu przypomnienia i pogłębienia wiedzy dotyczącej znajomości ruchu drogowego przeprowadziliśmy konkursy pod hasłem "Bądź bezpieczny na drodze", a także konkurs na najciekawszą makietę przedstawiającą sytuację drogową. W przedstawieniu artystycznym na w/w temat wystąpili uczniowie z klas I-III, gdzie gośćmi i ekspertami byli: Pan Policjant i Pan Dyrektor. Pokazaliśmy również film przedstawiający, jak należy i jak nie należy przechodzić przez jezdnię. Uczniowie z młodszych klas pisali również test sprawdzający znajomość przepisów ruchu drogowego.

TRADYCJE I OBYCZAJE ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA

Cudowna noc Bożego Narodzenia

Tej nocy rzeczywiście dzieją się cuda. Cały świat jakby na chwilę zapomina o wszystkich rzeczach. Kochają się ludzie i zwierzęta. Nieprzyjaciele podają sobie ręce. W rodzinach zostawia się miejsce dla nieoczekiwanego przybysza. Wszystkich przyjmuje się życzliwie i ciepło. Dzieci są grzeczne i cierpliwie czekają na pierwszą gwiazdkę na niebie. Mikołaj dla każdego ma coś miłego. Nawet zwierzęta mówią ponoć ludzkim głosem. A wszystko dzieje się dlatego, że przychodzi do nas Jezus - maleńka miłość.

Marcelina Kucięba, Ewa Nowicka - klasa III

Czy już wiesz wszystko o świętym Mikołaju?

Święty Mikołaj to postać znana na wszystkich kontynentach. Wszyscy wiedzą, że ten dobroduszny staruszek saniami zaprzężonymi w renifery objeżdża cały świat i rozdaje dzieciom prezenty.

Kim jednak w rzeczywistości był święty Mikołaj? Przekazy mówią, że urodził się w IVw. w Patarze, mieście, które leżało na terenie dzisiejszej Turcji. Jako prosty duchowny, a później biskup, szybko zasłynął swą świętością i licznymi cudami. Przez całe życie pomagał biednym, opiekował się też nowożeńcami. Zaledwie kilka lat po śmierci Mikołaja cesarz Justynian zbudował w Konstantynopolu świątynię ku Jego czci, która szybko stała się celem pielgrzymek.

Współczesny święty Mikołaj niewiele ma wspólnego ze świętym sprzed szesnastu wieków. Przede wszystkim nie mieszka blisko Morza Śródziemnego, ale w dalekiej ośnieżonej Laponii w miasteczku Rovaniemi. To w to miejsce dzieci z całego świata adresują swoje listy, pełne najskrytszych marzeń i pragnień. Współczesny święty Mikołaj powstał z wymieszania kilku elementów zaczerpniętych z różnych kultur: długą purpurową szatę i pastorał wziął od prawdziwego Mikołaja z IVw., siwą brodę, sanie i renifery od germańskiego boga Thora, który utożsamiany był z zimą i jeździł na saniach zaprzęgniętych w kozy. Zwyczaj obdarowywania dzieci prezentami w dniu imienin Mikołaja zapożyczony został z kultury holenderskiej i wymieszany z wyobrażeniem bajkowego czarodzieja, który nagradza grzeczne dzieci, a karze krnąbrne.

Tradycję dawania prezentów w wigilię, czyli w przeddzień świętego Mikołaja, rozpowszechnił w naszym kraju ksiądz Piotr Skarga. W Krakowie duchowny założył Skrzynkę Świętego Mikołaja, do której wierni przez cały rok wrzucali datki. 6 grudnia skrzynka była opróżniana, a pieniądze rozdawano najbiedniejszym.

Na wsiach w wigilię świętego Mikołaja gospodarze zachowywali ścisły post, który miał zapobiegać atakom wilków na owce i krowy. Przed napaścią tych drapieżników chroniła ich specjalna modlitwa do świętego Mikołaja. W kościołach składano w tym dniu dary z kur, gęsi i zboża, zamawiając msze w intencji zwierząt domowych.

Życzę Ci dużo szóstek i dużo słoneczek, dużo szczęścia i prezentów pod choinkę i szczęśliwego Nowego Roku.

Od Pawła M. z klasy I dla Martyny

Zdrowia, szczęścia, radosnych, pogodnych dni oraz samych "6".

Od Damiana Z. z klasy I dla Bartka Z.

Droga Mileno, życzę Ci dużo jasnych słoneczek w szkole i żebyś była zawsze zdrowa i wesoła.

Tego życzy Ci Magda z klasy I

Samych szóstek i spełnienia marzeń.

Od Wioletty R. dla Marysi P. z klasy I

Zdrowia i spełnienia marzeń, nawet najskrytszych.

Dla Edyty D. od Marysi P. z klasy I

Dużo zdrowia, szczęścia i pomyślności i samych "6" w szkole.

Od Karoliny R. z klasy I dla Martyny P.

Świąteczny pociąg

Składniki:

Ciasto: 50 dag mąki, kostka masła, 4 żółtka, 15 dag cukru, 4-5 łyżek kwaśnej śmietany.

Krem: kostka masła, 2 żółtka, 10 dag cukru, tabliczka czekolady, cukier waniliowy.

Dekoracja: 16 okrągłych herbatników, 2-3 łyżki dowolnego lukru lub bitej śmietany, małe owoce i cukiereczki.

Wykonanie:

Z podanych składników zagnieść kruche ciasto. Włożyć na godzinę do lodówki, po czym rozwałkować i upiec w piekarniku nagrzanym do 190-200st. Z wystudzonego ciasta wykroić lokomotywę oraz 3 wagoniki (każdy powinien składać się z dwóch prostokątów). Przełożyć prostokąty kremem czekoladowym, ustawić cały pociąg na "torach" z folii aluminiowej. Posmarować go resztą kremu, przykleić koła z herbatników, udekorować likrem, owocami, cukiereczkami, posadzić na wagonikach pasażerów - żelatynowe misie.

Gry i zabawy

Nazbieraj dużo kamyków. Porozrzucaj je na gromadkę. Spróbuj palcami nóg podnieść je i włożyć do kubka. Jeżeli jest więcej dzieci, można się ścigać, kto po wyznaczonym czasie będzie miał w swoim kubku najwięcej kamyków.

Instruktor jazdy mówi do kursantki:

- Pani Beato, robi Pani kolosalne postępy. Po raz pierwszy minęła pani ciężarówkę z otwartymi oczami.

- Co cię tak cieszy, Jasiu?

- Byłem u dentysty.

- I co w tym wesołego?

- Nie zastałem go, wyjechał na kilka dni.

- Dlaczego pan milczy? - pyta sędzia oskarżonego.

- Bo nie wiem, co powiedzieć, żeby się nie wygadać.

- Czy chciałybyście pójść do nieba? - pyta katechetka.

- Tak - odpowiadają wszystkie dzieci, oprócz Jasia.

- A ty, Jasiu?

- Ja też chciałbym, proszę pani, ale nie mogę, bo mama kazała mi zaraz po szkole wrócić do domu.

Mamo! Tato! O wiele bardziej wolę, gdy...

• słuchasz uważnie, kiedy coś Tobie opowiadam, odkładasz gazetę, wyłączasz telewizor, zwracasz się do mnie twarzą.
• starasz się zrozumieć, co przeżywam, co się ze mną dzieje, co też mi się nowego przydarzyło i cieszysz się tym lub smucisz razem ze mną.
• zauważasz mnie w różnych sytuacjach: kiedy jestem smutny lu wesoły, nie tylko wtedy, gdy coś zbroję.
• rozmawiasz ze mną i pytasz, co myślę o niektórych sprawach, nie okłamujesz mnie myśląc, że i tak nie zrozumiem.
• razem ze mną ustalasz, co w domu należy do moich obowiązków.

Rozmowy z dziećmi

• uczą je, jak wyrażać własne uczucia i potrzeby,
• przerywają ich samotność,
• dodają im wiary w siebie,
• zmniejszają napięcie.

Przytulanie:

• pomaga zasnąć,
• wzmacnia odporność,
• redukuje stres,
• daje poczucie bezpieczeństwa,
• pomaga odnaleźć swoje miejsce w świecie.

Co o poprawnej wymowie naszych dzieci wiedzieć powinniśmy

Podejmując pracę nad doskonaleniem i korygowaniem mowy dziecka trzeba przede wszystkim samemu mówić prawidłowo. Zanim dziecko powtórzy odpowiednią głoskę - sami musimy pokazać, jak trzeba właściwie ją wypowiedzieć (ćwiczymy wymowę razem z dzieckiem siedząc przed lustrem).

• Ćwiczenia artykulacyjne języka:
  • pionizacja języka,
  • liczenie zębów górnych,
  • unoszenie języka na górną wargę - język wąski i szeroki,
  • unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia górnego,
  • mlaskanie czubkiem języka, środkiem, przysysanie języka do podniebienia,
  • unoszenie czubka języka do nosa, do brody, do prawego i lewego kącika ust,
  • wysuwanie języka - język wąski i szeroki.
• Ćwiczenia artykulacyjne warg:
  • zaokrąglanie warg - praca na samogłoskach "o, u",
  • szerokie otwieranie ust i zamykanie,
  • wysuwanie warg do przodu - cmokanie,
  • zsuwanie i rozsuwanie zamkniętych warg,
  • staranne, wyraziste układanie warg przy wymowie samogłosek "e, i, o".
• Ćwiczenia artykulacyjne:
  • prosimy, aby dziecko powtórzyło nazwę przedmiotu (może ułożyć z tymi słowami zdanie):

    

  • czytamy z dzieckiem tekst z obrazkami, a następnie dziecko czyta samodzielnie:

    

  • zwracamy uwagę na poprawną wymowę wskazanych głosek.