Wałdowo Szlacheckie to wieś leżąca około 8 km na południe od Grudziądza.
Na terenie dzisiejszej wsi Wałdowo Szlacheckie już w XVw. istniał podział na część rycerską i krzyżacką. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1423 r. Według zachowanych przekazów ówczesny dziedzic był też posiadaczem wsi Płąchawy. Początkowo Wałdowo wchodziło w skład okręgu wójtostwa lipieńskiego.
Od około 1438r. w wiosce pracowały dwa młyny, jeden większy o dwóch kołach (płacił czynszu 3 łaszty* żyta rocznie) i drugi mniejszy o jednym kole (czynsz wynosił 2 łaszty żyta). Młynarz większego młyna posiadał też zagrodę, z której płacił do zamku w Papowie 3 wiardunki* rocznego czynszu.
Po 1466r. młyny wałdowskie były nadawane przez królów polskich przedstawicielom pomorskich rodzin szlacheckich. Z dokumentów z tego okresu wynika, że od 1476r. jeden z młynów znajdował się w posiadaniu kasztelana elbląskiego Jana Bażyńskiego.
W 1505r. Aleksander Jagiellończyk nadał Papowo Biskupie wraz z podległym okręgiem biskupom chełmińskim, którzy w 1509r. część Wałdowa z młynem przekazali kapitule chełmińskiej. Od kapituły dzierżawił młyn przez jakiś czas Jerzy Gorzuchowski, a w 1539r. od Gorzuchowskiego przejął go za 200 grzywien* Jan Bogusz. Rodzina Boguszów władała młynem przez kilka pokoleń. W 1600r. po śmierci Marcina Bogusza kapituła chełmińska zatwierdziła dzierżawę jego synowi Albertowi Boguszowi. W tym samym czasie drugi wałdowski młyn był już chyba własnością prywatną i według lustracji z 1570r. wraz z 7,5 włókowym* działem szlacheckim należał do Feliksa Mełdzyńskiego.
Po konfiskacie dóbr kościelnych przez władze pruskie całość znalazła się w rękach prywatnych. Według danych z 1885 r. osiedle młyńskie nad strugą Młynówką liczyło 42 ha, 1 dom i 8 mieszkańców, zaś wioskę Wałdowo Szlacheckie (Adelig Waldau) o powierzchni 407 ha zamieszkiwało 460 osób. Stało w niej 37 domów mieszkalnych, szkoła ewangelicka, dwie karczmy oraz przystanek przy linii kolejowej Chełmża-Kornatowo-Grudziądz, wybudowanej w 1882 r. Właścicielem 407-hektarowych dóbr był w 1885r. Pittuch-Koblicki.
Majątek ziemski w Wałdowie Szlacheckim został dwa lata później, jako jeden z pierwszych w zaborze pruskim, objęty próbą kolonizacji polskiej, co było odpowiedzią na działalność Pruskiej Komisji Kolonizacyjnej. Podczas parcelacji majątku w 1887 r. zgłosiło się blisko 200 Polaków chcących kupić lub wynająć część ziemi.
Obecnie Wałdowo Szlacheckie liczy niespełna 700 mieszkańców. Mieszkańcy trudnią się głównie rolnictwem i ogrodnictwem lub pracują w miejscowych zakładach: dwóch odlewniach żeliwa, zakładzie stolarskim, czterech zakładach mechaniki pojazdowej. Część mieszkańców pracuje w sąsiedniej wsi Biały Bór w dwóch zakładach stolarskich, Fabryce Świec Mueller S.A. lub w różnych zakładach w pobliskim Grudziądzu.